آیینه تاریخ

شیعیان خوجه یکی از منظم ترین گروه های شیعه هستند زمانی اسماعیلی بودند و در اواخر قرن نوزدهم به مذهب تشیع امامی گرویدند. این گروه از همان زمان به صورت گروهی زندگی کرده و زمانی که به افریقا و به خصوص تانزانیا رفتند تلاش کردند تا وحدت گروهی خود را در همه عرصه ها حفظ کرده و علاوه بر حفظ هویت به لحاظ اقتصاادی نیز پیشرفت کرده ومراقب یکدیگر باشند.
امروزه شیعیان خوجه دارای تشکیلات بسیار وسیعی در افریقا، امریکا، کانادار و انگلیس هستند و در هر نقطه ای باشند به عنوان عضوی از تشکیلات خود را متعهد به تعهدات جمعی می دانند.
این گروه روزگاری بسته تر از امروز عمل می کردند و به همین دلیل نتوانستند سیاهان افریقا را به اسلام شیعی جلب کنند. اما اخیرا اندکی بازتر عمل کرده و تلاش آنان در این جهت بیشتر شده است. با این حال همچنان وفادار به اتحادیه های خویش هستند.
نویسنده این سطور یک بار رهبر پیشین آنان مرحوم لااصغر را در منزل استاد سید جعفر مرتضی دیدم. در حالی که یکی از آثار بنده را خوانده بود و چند انتقاد داشت. مرحوم ملااصغر سالها ریاست شیعیان خوجه را داشت و خود فردی ادیب و برجسته بود.
تاکنون جز به صورت پراکنده در فارسی اثری در باره شیعیان خوجه نشوته نشده بود. اما اکنون با کتابی گزارش گونه روبرو هستیم که اطلاعات فراوانی را در باره آنان در اختیار می گذارد و از نهادها و تشکل ها آنان به تفصیل در نقاط مختلف سخن می گوید.
به نظر می رسد غالب مطالب اثر حاضر به صورت گردآوری از منابع خبری و ژورنالیستی است، زیرا هیچ گونه ارجاعی در ان دیده نمی شود. با این حال باید توجه داشت که به دلیل نبودن کتابی در این زمینه باید عجالتا از آن استفاده کرد.